بازگشت
مادر
حلیمه مهر پور حلیمه مهر پور

دیریست در طلاطم امواج زند گی

چون شاخۀ شکسته بدر یا فتاده ام

محروم از نوازش و الطاف مادری

چون لالۀ خمیده ،به صحرا فتاده ام

 

هر بار در نوشتن  نامِ   تو اید ر یغ

آتش درون کلبۀ قلبم   شراره  کرد         

اشکم چنان چکید به روی نوشته ها

سیلاب اشک روشنی چشم ،خیره کرد

 

مادر ز روز مرگ و جدایی ز من مپرس

رفتی و در نبود  تو ،  شبها   گر یستم

کابوس مرگ و رنج رها یم  نمی کند

تصویر  تو  گرفته  و دریا     گریستم                                                           

 

مادر ! وفا و صبر و دعا هات یادم است

بیداری و نخفتن  شب ها ت  یادم است

دست دعا که روز وداع کر د ه یی بلند

دستان پر نوازش و اشک هات یادم است

 

شیرینی  کلام و  سخن های  نا ب تو

پند و نصیحتی ،  به رهی زندگی شده

آن بوسه های گرم و نوازشگرت هنوز

دلگرمی و امید ی رهی ،  زند گی شد ه

 

مویم سپید گشت و هنوزم به خا نه ام

کمبو دی وجود تو  ا حسا س میکنم

در قالب  شکسته  و ویرانۀ  دلم

پیدایش وجود تو  احساس  میکنم

 

 

مادر مرا ببخش که بعد از تو زنده ام

چون زندگی و مرگ  بدستِ خدا بود

بیتو چمن خزان و گلستا ن همه خموش

ای وای ! بر گلی که ز گلد ا ن  جدا بود

 

                                                                                    ورزبورگ-آلمان


May 10th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان